สิ่งที่แม่โป้ปดมดเท็จพวกเราตลอดมา (แล้วคุณจะรักแม่มากขึ้น)

[Chigaru]

พอไม่มีเงิน คนแรกที่คิดถึงหมายถึงบิดาและก็แม่

แต่ว่าเมื่อมีเงินคนแรกที่คิดถึงหมายถึงแฟนแล้วก็เพื่อนพ้อง

หนแรก

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ขณะที่ผมยังเป็นเด็ ก ผมกำเนิดในครอบครัวที่ย ากจน หลายคราว

ที่ไม่มีของกินเพียงพอสำหรับทุกคนเวลาทานข้าว แม่จะแบ่งข้าว


ส่วนของแม่ให้ผม แล้วก็พูดว่า"ทานจำนวนไม่ใช่น้อยนะลูก แม่หิวเท่าไร" ทีแรกที่แม่โ ก ห ก ผม

ครั้งที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน มักจะหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ๆบ้านนี่แหละ

แม่หวังจะให้ผมได้รับของกินที่มีคุณประโยชน์ ต่อสถาพทางร่างกายบ้าง

แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นอาหารซึ่งผมถูกใจกินมาก ในขณะที่ผมรับประทานต้มปลา

แม่จะนั่งข้างๆผมแทะเล็มรับประทาน เศษเนื้ อ ปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลา


ผมรู้สึกตื้นตันเมื่อใดก็ตามผมพย าย ามแบ่งเนื้ อปลาให้แม่ทานบ้าง


แต่แม่ปฎิเสธตลอด แม่กล่าวว่า "ลูกกินเถอะ แม่ไม่ค่อยถูกใจรับประทานเนื้ อปลานักหรอก"

ครั้งที่แม่ของผม 2 ได้โก ห ก ผม

ครั้งลำดับที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม แม่ทำงานมากกว่าเดิม เพื่อจะหาเงินมาให้ผมเรียน

แล้วก็รายจ่ายทุกๆสิ่งทุกๆอย่างในบ้าน บางโอกาสผมตื่นมากลางดึกดื่น

ผมมองเห็นแม่ยังคงนั่งดำเนินการอยู่ มีแค่แสงเทียนเล่มเล็กๆแค่นั้นที่อยู่เป็นเพื่อนแม่

"แม่ครับ..นอนเถิดครับมันดึกมากแล้ว" ผมกล่าวกับแม่

และแม่ยิ้มแล้วก็กล่าวกับผมว่า"ลูกนอนเถอะ แม่ยังไม่ง่วงนอน"

ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โก ห ก ผมเหมือนปกติ

ครั้งลำดับที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นอย่างยิ่งจิตใจให้ผม แม่นั่งรอผมท่ามกลางแสงแดดจ้า

ของเที่ยงวันอยู่นานพอเหมาะพอควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณว่าการสอบสิ้นสุดลง


ม่าม้า จะเอาน้ำหวานเย็นๆมาให้ผม จากกระติกที่แม่ได้เตรียมมา


มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แต่ความรักของแม่ผมเข้มกว่า

เนื้ อตัวของแม่โชกเปียกแฉะไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่แล้วก็บอกให้แม่ดื่มร่วมกัน

แต่ว่าแม่พูดว่า "ดื่มเหอะลูก แม่ไม่หิว" นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

แล้วก็ภายหลังที่บิดาผมเสี ย ชีวิตเพราะว่าโ ร ค ร้ าย แม่ของผมจำต้องรับภาระ

ค่าครองชีพทั้งผองคนเดียว ครอบครัวของพวกเราดำเนินไปอย่างลำบากมากยิ่งขึ้น


ไม่มีทางไหนเลยที่ผ่านไปอย่างไม่ท ร ม า น เพื่อนบ้านที่มองเห็นความเป็นไปของครอบครัวพวกเรา

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยบ้าง บางคนก็เสนอแนะให้แม่สมรสใหม่แต่ว่า แม่ก็ไม่ยอมรับตลอดกับบอกว่า

"ฉันไม่ได้อยากต้องการความรักเลย" แม่โก ห ก เป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้จบการศึกษาแล้วรวมทั้งได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักบ้าง แต่แม่ดูเหมือนจะไม่ได้อยากต้องการ

แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเงินสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว

แม่ ไม่เคยเห็นด้วยเงิน ที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้

แม่ส่งคืนมาให้ผมด้วย แม่กล่าวว่า "แม่มีเงินพอใช้ได้อยู่นะลูก" ครั้งที่ 6 ที่แม่โก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการผลักดันและส่งเสริม จากองค์ก รแห่งหนึ่ง ผมเข้าห้องเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย

ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมจบการศึกษาก็ทำงานต่อเลย ด้วยค่าจ้างรายเดือนที่สูงลิ่ว

แล้วก็ผมตั้งใจจะพาแม่มาดำรงชีวิต อย่างมีความสุขกับผม

แต่ว่าแม่ผมท่านไม่ได้อยาก ไม่ก่อกวนผม แม่ บอกกับผมว่า

"แม่ไม่เหมาะสมกับชีวิต ในเมืองหลวง เลยลูก" ครั้งที่ 7 แม่โก ห ก อย่างเดิม

และครั้งที่แปด

พอเพียงแม่เฒ่าตัวลง ก็จำต้องเข้ารักษ าตัวในโร งพย าบาลเพราะว่าโร ค ม ะ เร็ ง เพียงพอผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่โดยทันที

แม่นอนอปิ้งอ่อนล้าภายหลังจากการ ผ่ า ตั ด แม่มองแก่ลงไปเยอะเลย แม่มองดูผมด้วยสายตาที่แสดงได้ว่าคุณรัก

และก็มุ่งมาดปรารถนาจะได้เจอผมเยอะที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ผอมบางมาก รวมทั้งดูอ่อนแอ

โร ค ร้ า ยได้ทำล า ย ร่างกายของแม่สุดที่รักของผมไปมาก แล้วก็ผมดูแม่ด้วยน้ำตาอาบหน้า

ผมเจ็ บป วดจั บจิตใจ เพราะการได้เห็นม่าม้าหวานใจอยู่ในสภาพนี้

แม่ได้มองหน้าผมและกล่าวกับผมว่า "อย่าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่รู้จักสึกเจ็ บอะไรเลย"

และก็เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โก ห ก แล้วหลังจากที่แม่โก ห ก ผม ดวงตาของคุณได้ปิดลงนิรันดร

ครอบครัวเป็นเรื่องจำเป็น ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อย่าไม่ให้ความสนใจ เอาใจใส่กันให้มากมายๆก่อนจะสายไป
โกหก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13628/
Tags : พ่อแม่