​​​​​​​เรื่องเล่าผี@@

[Narada]

เรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เกิดเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความดื้อ และก็ค่อนข้างจะแก่นแก้ว จนกระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานศึกษาที่ผมเรียนนั้นออกจะที่จะเก่า รวมทั้งแก่ไม่น้อยกว่า 100 ปีซึ่งถือว่าเป็นอีกหนึ่งสถานที่เรียน ที่มีประวัติศาสตร์ความเป็นมาอย่างช้านาน ก็เลยไม่ประหลาดใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆอย่างนี้ เกิดขึ้นแม้กระนั้นไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


เครื่องดนตรีไทยทั้งสิ้นของสถานศึกษา ถูกเก็บไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องเว้นแต่อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรครู ประดับอยู่ ที่ผนังคงจะเกือบๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งคนใดกันที่เป็นอาจารย์สายการศึกษา หรือเปล่าใช่การละครบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากยุคใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งใครกันแน่ที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้ในทันทีว่า ห้องพวกนี้มีพลังงาน บางสิ่งอยู่แน่ๆ


ซึ่งทุกคนในสถานศึกษาต่างทราบกันอยู่แล้ว ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างน่าสยดสยอง อย่างมากมาย แม้กระนั้นดูเหมือนด้วยความรั้น ในวัยเด็ก ซึ่งในตอนนั้นก็กล่าวได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบสาว ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวพวกนี้ แปลงเป็นเรื่องตลกที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนพ้องหรือมาพูดเล่าเกินจริง จนไม่ได้คิดอะไรเยอะแยะนักนั่นเอง


แต่ว่าแล้วเย็นวันหนึ่ง ในช่วงใกล้สอบสถานที่เรียนได้จัดการ ปิดสถานที่เรียนไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังหอประชุมกับสหายๆเพื่อคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ หลังเลิกเรียน เราได้ทำการไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จำต้องนั่งรอคุณครูที่บันไดข้างเวทีแต่ว่าอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เล่าเรื่องผี

พวกเราทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน และความสงสัยก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้พูดว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ คุณครู อยู่ภายในห้องกันแน่ จึงทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปมองที่ห้องกับแปลงเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ประตูเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีผู้ใดอยู่เลยแม้กระนั้นเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่มิได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ และก็เป็นเพลงที่สัมผัสได้ทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีวงมโหรีทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในช่วงตอนเวลาเย็นที่เงียบกริบของสถานที่เรียน โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและก็เริ่มน่าขนลุกขึ้น จึงทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆแล้วก็สร้างอารมณ์มาระอุ ให้กับสหายๆต่างทุกคนเงียบกันหมด และก็ต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆสหายสตรี ในห้องเริ่มมีลักษณะสั่นกลัว รวมทั้งร้องไห้ในทันทีทันใด และผมเชื่อมั่นได้เลยว่ามันจะต้องมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย รวมทั้งรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้าประกันเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกร้องเพลงขึ้น รวมทั้งรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่พวกเราไม่สามารถชี้แจงได้ เรื่องเล่าผี

แม้กระนั้นด้วยความไวคะนองของผม ที่ดูเหมือนยังคงตลก กับเพื่อนหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรเยอะแยะนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรแบบนี้ หรือ โลกงามมากไม่น้อยเลยทีเดียว นักผมเลยบอกเพื่อนพ้องไปว่าช่างเถิดหรอกพวกคุณครู ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนเรา ด้วยเหตุว่าหอประชุมนั้น ค่อนข้างจะที่จะเงียบและก็เปลี่ยวมากมายนั่นเอง เรื่องผี

แม้กระนั้นดูเหมือนบรรยากาศจะไม่ได้ดียิ่งขึ้นเลย เพื่อนฝูงๆสาวๆต่างพากันร้องไห้รวมทั้งสั่นกลัว แล้วก็ผมก็นึกในใจว่า เพราะเหตุไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ว่าด้วยบรรยากาศ ก็อาจรู้เรื่องได้ว่าแขนขาสั่นคงจะไม่สามารถที่จะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกผิดด้วยเหมือนกัน 

แม้กระนั้นต่อไป ประมาณ 10 กว่านาทีหลังจากที่พวกเราได้ยินเพลงอยู่ๆกลอนประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา โดยทันที ทุกคน ต่างกรีดและก็ด้วยความตื่นตระหนก พร้อมประตูห้องเปิดออกมาแม้ว่าไร้คนอยู่ในห้อง ซึ่งผมหันไปมองดูก็มองไม่เห็นใครอยู่ด้วย เช่นเดียวกัน ภายหลังที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่ไม่ได้นัดแนะต่างโหวกเหวกโวยวาย และก็กรีดกันด้วยความกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว และผมเป็นคนเดียวที่มองเข้าไป ในห้องก็มิได้เห็นอะไรแต่อยู่ๆก็เห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรี ซึ่งผมทราบได้ในทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างไม่ต้องสงสัย แล้วก็มันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องผี

หลังจากที่มีเสียงกรีด รวมทั้งดังทั้งยังสถานศึกษา จนทำให้พวกคุณครูแล้วก็อาจารย์ต่างพากันมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นและก็พวกเราก็ได้ กระทำการเล่าเรื่องราวทั้งหมดทั้งปวงให้ฟัง จนทำให้คุณครูที่โรงเรียนนั้น ต่างมองหน้ากันรวมทั้งบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆประเดี๋ยวพรุ่งนี้ เราจะทำบุญสุนทานใหญ่กันเลยดีกว่า...

ต่อจากนั้นเราก็มิได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเรียนดนตรีไทยจริงๆพวกเราจะเอาเครื่องดนตรีมาไว้ที่บนเวที และจะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และก็ไม่ยอมรับคุณครูอย่างฉับพลันหรือรวมไปถึงการขนย้าย หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จำเป็นต้องไปกันทีละหลายคนอีกด้วย 

ต่อจากนั้นเรื่องราวพวกนี้ ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ ยังคงเล่ากันอยู่แล้วก็เป็นเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานหมู่อย่างแน่แท้ เพราะว่าเพื่อนกว่า 30 คนในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าห้องเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง รวมทั้งประเด็นนี้ก็กลายเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เล่าเรื่องผี �������เล่าเรื่องผี