พอเพียงเราอายุมาก พวกเราจะเป็นผู้ใหญ่อย่างไร ให้บุตรหลานรัก

[Ailie662]

อยู่ไปนานๆให้ลูกหลานยกย่องรัก ไม่ใช่ว่าอยู่นานเพราะรับประทานข้าว แต่เมื่อแก่ขึ้นแล้ว

จงใช้ชีวิตให้เป็นสุขมากยิ่งขึ้น ตามอายุของพวกเรา เช่นนี้ชีวิตจะสุขมาก

1. อายุมากขึ้น แม้กระนั้นต้องรู้จักตั ดจิตใจ

บางสิ่งเมื่อสู ญเสี ยไปแล้ว ก็อย่าได้ยึดติด ปล่อยวาง คิดให้ได้ว่าเดิมทีมันก็มิได้เป็นของพวกเราอยู่แล้ว

รวมทั้งวันสุดท้ายในชีวิต คุณก็เอาอะไรไปไม่ได้แม่แต่อย่างเดียว ควรตั ดดวงใจให้ได้ในสิ่งที่สู ญไปแล้ว แล้วจะเป็นสุขกับสิ่งที่ยังมีอยู่ได้

2. เมื่ออายุมากขึ้น ให้รู้จักปลง

ควรปล่อยวางเรื่องราวบางสิ่งบางอย่าง ที่ควรต้องปลดปล่อย จิตใจของมนุษย์แบกรับได้อย่างจำกั ด อย่ามัวแต่ฝังใจ

ปล่อยวางตำแหน่ง ฐานะที่เคยดำรง วางอดีต แล้วต้องเรียนรู้การใช้ชีวิตในขณะนี้ ให้เป็นสุขในวัยชราซะ

3. ควรจะรู้จัก วางอารมณ์

สังคมในอดีตกาล ก็มีความย ากของคนภายในสมัยก่อนเช่นกัน ส่วนสังคมในปัจจุบัน ก็มีความย ากของคนในตอนนี้

ด้วยเหตุนี้ อย่าเอาความนึกคิดของเรามาเป็นที่ตั้ง ไม่ชอบใจอะไร ก็ว่าบุตรหลานเอาความคิดตนเป็นที่ตั้ง


หากทำแบบนั้นคราวหนึ่ง คุณงามความดีจะหายไปกาลครั้งหนึ่งเลยล่ะ วาสนาของบุตรหลานหายไปส่วนใดส่วนหนึ่ง


นั่นเนื่องจากพ่อแม่คือพรหมของลูก หากคอยแช่ ง ด่ า ลูกหลานจะก้าวหน้าได้ยังไง

4. อายุมากขึ้น เปรียบดุจไม้ใกล้ฝั่ง

ตั ณหาต้องน้อยลง ความโล ภ โกรธ หลง ต้องลด ความดีความขรึมจึงควรเพิ่มขึ้นเรื่อยๆนะ

ความปรานี ขอความปรานี มุทิตา อุเบกขา จำต้องมาก เตือนตนเองไว้เสมอว่า อยู่ให้บุตรหลานเคารพนับถือรัก

ไม่ใช่ว่า อยู่ให้ลูกหลานเขา หวา ดกลั วจนลูกหลาน ไม่มีผู้ใดอย ากใกล้

5. ต้องรู้จักวางมือ ปล่อยวาง

คุณเป็นไปไม่ได้ดำเนินการไปได้ตลอดหรอกนะ หรืออยู่ดูแลลูกหลานไปจนกระทั่งวันสุดท้าย

โดยเหตุนี้ จะต้องรู้จักวางมือ ลูกหลานมีบุญวาสนา เขาทางเดินของบุตรหลานเอง


ถ้าเกิดคิดแทนไปหมดทุกสิ่งเลย คุณนั่นแหละที่จะอิดโรยตลอดไป เนื่องจากวันหนึ่งที่คุณจากไป


พวกเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อได้อย่างไรล่ะ การรู้จักวางมือคือการฝึกหัด วางใจในบุตรหลานของเรา และเป็นการส่งเสริมเขาไปในตัวด้วย
ผู้ใหญ่
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13553/
Tags : ลูกหลานรัก